Visseninismijnhobby

De zondagen van vroeger waren rustgevender dan welke andere dag ook.
Rond een uur of negen zaten we aan de ontbijttafel. Geen gedoe, geen haast gewoon met z’n allen eten.

Om half tien zaten we stipt op de bank voor een aflevering van Vis TV. Dat hoorde erbij. Rustig kijken naar vissers aan het water, het geluid van de natuur op de achtergrond. Geen drukte, geen lawaai.

En rond half elf? Dan gingen we zelf op pad. Naar de waterkant, met een vaste hengel, wat lokvoer, een doosje maden en wat brood. starend naar het dobbertje, helemaal in je eigen wereld. Urenlang kon je zo zitten, zonder dat het saai werd.

Dit is hoe het voor mij begon. Voor mijn vader was het de ideale manier om zijn hobby te combineren met het vaderschap.                              Het allermooiste aan dit alles was hoe simpel mijn vader het hield: weinig spullen, maar ontzettend veel plezier.

Dat is ook het uitgangspunt en het doel: heel veel plezier voor iedereen!